หลวงพ่อพระมหาบรรจบ | ตอนที่ ๒
<<<>>>
วันที่ ๒๑ มีนาคม ๒๕๖๔ เมื่อเสียงสวดสาธยายมหากัจจายนสุตตปาลิ ๖๗๓ สูตร โดยพระนิสิตเปรียญธรรม ๙ ประโยค ศึกษาปริญญาเอก ทั้ง ๑๐ รูป จบลงในภาคเช้า พิธีวางศิลาฤกษ์สร้างอาคารวิชชาอุทปาทิโสภณอนันต์กิจ ณ บ้านลานตากฟ้า นครชัยศรี ผมได้นั่งทานอาหาร พูดคุยสนทนากับเจ้าภาพพี่อุบาสิกาภัสส์กุญช์ โสภณอนันต์กิจ ท่านปรารภถึงที่ดินที่ท่านร่วมบริจาคทรัพย์ซื้อไว้ จำนวน ๔๐ ไร่ พร้อมทั้งบริจาคสร้างอาคารที่พักถวายไว้ ๑ หลัง “ใหญ่กว่าที่นี่ ๕ เท่า หลวงอา ดูแลที่ดิน ๔๐ ไร่ อยู่รูปเดียว” ผมฟังแล้ว ก็พูดทีเล่นทีจริงว่า “ถ้าอยู่ใกล้ ๆ ผมจะพาพระเณรนิสิตไปขอพักด้วย คงดีครับ”
พี่จี ภิชาภพ ดิษยะ เลขาฯ พี่ภัสส์กุญช์ นั่งทานอาหารด้วยกัน กล่าวชักชวนว่า “ท่านอาจารย์เจ้าคุณเทพ ฯ กับอาจารย์เวทย์ ลองแวะไปดูได้ครับ วันไหนว่าง ๆ ผมพาไป”
หลวงอา ที่พี่ภัสส์กุญช์ พูดถึง คือ พระมหาบรรจบ ขนฺติโก วัดเจ้ามูล พระภิกษุที่ท่านและครอบครัวเคารพเลื่อมใส เป็นพระที่ชักนำท่านให้รู้จักกับสมเด็จพระมหาธีราจารย์ วัดชนะสงคราม พระมหาบรรจบ ขนฺติโก มาเรียนบาลีที่วัดชนะสงคราม นับย้อนหลังไป ๓๐ ปี วัดชนะสงคราม คือ สำนักเรียนบาลีอันดับ ๑ ของเมืองไทย ครอบครัวโสภณอนันต์กิจ จึงเป็นผู้อุปถัมภ์ภัตตาหารเพลสำนักเรียนวัดชนะสงคราม และเป็นศิษย์อุบาสิกาท่านหนึ่ง อุปถัมภ์เจ้าประคุณสมเด็จพระมหาธีราจารย์ โดยการนำพาของพระมหาบรรจบ ขนฺติโก วัดเจ้ามูล นับแต่บัดนั้น
“พี่ทำบุญถวายภัตตาหารเพลสำนักเรียนบาลี หลายสำนัก หลัก ๆ คือ สำนักเรียนบาลีวัดชนะสงคราม สำนักเรียนวัดสามพระยา พี่พาลูก ๆ พี่ทำบุญ พี่เชื่อว่า คงด้วยแรงบุญถวายภัตตาหารเพลสำนักเรียนบาลี ลูก ๆ ของพี่ทุกคน ไม่มีปัญหาอุปสรรคใด ๆ ในการเรียน ผลการเรียนดีมากทุกคน” พี่ภัสส์กุญช์ เล่าถึงสมเด็จพระมหาธีราจารย์ วัดชนะสงคราม ผมเป็นสามเณรเวทย์ วัดชนะสงคราม สมัยนั้น เด็กมาก ๆ เมื่อถึงเวลาภัตตาหารเพลในพระอุโบสถ คือ เวลาแห่งความสุข หลังเลิกเรียนบาลีเหนื่อย ๆ ตั้งหน้า ตั้งตาลุยฉันอย่างเดียว เวลาประกาศชื่อเจ้าภาพ ก็ไม่ได้ใส่ใจชื่อหรอกครับ รอยกมืออนุโมทนาสาธุ ให้พรบาลียถาสัพพีอย่างเดียว
วันที่ ๒๓ มีนาคม ๒๕๖๔
“วันนี้ เวทย์ ว่างไหม เมื่อคืน โยมโทรมา อยากให้ไปดูที่ดิน ที่กำแพงแสน” เสียงโทรศัพท์ท่านอาจารย์เจ้าคุณ พระเทพสุวรรณเมธี วันนั้น อาจารย์เจ้าคุณ มารับผมที่บ้านลานตากฟ้า “โยมบอก ให้เราไปพบคนคนหนึ่ง ที่หลวงพ่อคุยด้วย หลวงพ่อคุยกับคนนี้ คนเดียว” ใช่ครับ บุคคลสำคัญที่สุด ที่เป็นสะพานสำคัญให้พระเถระที่ผมคิดว่า “ทุ่มเทงานเรียนสอนบาลีมากที่สุดรูปหนึ่ง” พระเถระที่กำลังหาที่ดินเพื่อสร้าง Campus ที่พักให้พระนิสิต พระเถระที่กล้าเปิดหลักสูตรประกาศนียบัตรบาลีพุทธศาสตร์ พระเถระที่กำลังหาที่อยู่ที่เรียนให้พระสามเณรที่สมัครแล้ว ๕๐ กว่ารูป
เมื่อเดินทางไปพบบุคคลสำคัญท่านนี้ “ผมไม่แน่ใจว่าท่านจะเปิดประตูรับไหมนะครับ ท่านไม่พูดกับใครมาหลายปีแล้ว” ทุกอย่างดูเหมือนจะมืดมน
