ใช่สามเณรเวทย์
วัดมหาสวัสดิ์ ไหม?
พระมหาเถระ ที่ถามผม ด้วยประโยคนี้ ย่อมไม่ใช่พระธรรมดาแน่ ๆ
วันนี้ มีพระมหาเถระ ญาติโยมหลายคณะ มาเยี่ยมชมให้กำลังใจ ทุกรูป ทุกท่านที่มา คือ มาสนับสนุนกิจกรรม ให้ข้อคิด ให้กำลังใจ คณะสุดท้ายวันนี้ คือ พระครูศรีสุตากร วัดกลางบางพระ (วัดหลวงพ่อสมหวัง) ท่านมา ในฐานะศิษย์เก่า วิทยาเขตบาฬีศึกษาพุทธโฆส นครปฐม ท่านบอกว่า เห็นมาทำงานกับท่านเจ้าคุณพระธรรมวชิราจารย์มาตั้งแต่ต้นแล้ว วันนี้ มาเยี่ยมชมให้กำลังใจ และร่วมทำบุญอุปถัมภ์โครงการ ๑๐,๐๐๐ บาท (หนึ่งหมื่นบาทถ้วน)
ในขณะที่กำลังสนทนากับท่านอาจารย์พระครู ก็มีพระมหาเถระรูปหนึ่ง เดินมาอย่างช้า ๆ ด้วยวัยชรา ท่านมานั่งเก้าอี้ ใกล้ ๆ ผม พร้อมทั้งมองผมแบบเพ่งพินิจต่างจากพระรูปอื่น ๆ ที่เคยมา ใบหน้าแววตาเปี่ยมด้วยเมตตาอย่างยิ่ง ผมก็คลับคล้ายคลับคลา แต่นึกไม่ออกว่าเคยพบท่านที่ไหน ?
ท่านสนทนาสอบถามความเป็นอยู่ที่นี่สักพัก แล้วท่านก็ถามผมว่า “ใช่เณรเวทย์ วัดมหาสวัสดิ์ ไหม ?” “…ใช่ครับผม … ผมคือ สามเณรเวทย์ วัดมหาสวัสดิ์ ครับ”
ท่านยิ้ม อย่างมีเมตตา แล้วก็ชวนสนทนา ถึงความหลัง สมัยก่อสร้างวัดมหาสวัสดิ์ ยุคแรก ๆ ท่านก็ชวนผมคุยถึงเจ้าอาวาสในยุคนั้น คือ พระครูธรรมธรยอด ผมก็รีบพูดทักขึ้นทันที
“…. ใช่ครับ พระครูธรรมธรยอด เป็นพระยอดพระ เป็นพระดีจริง ๆ ผมยังนึกถึงอาจารย์ของท่านพระครูธรรมธรยอด คือ ท่านอาจารย์บุญเลิศ วัดเกาะแรต… ตั้งแต่ผมลาสิกขาแล้ว ผมยังไม่มีโอกาสได้กราบท่านอีกเลย เวลาก็ล่วงเลยมาร่วม ๆ ๓๐ ปี ไม่รู้ท่านยังอยู่สบายดีไหม ?”
“…พระที่นั่งอยู่ข้างหน้านี่แหละ คือ พระอาจารย์บุญเลิศ วัดเกาะแรต…” เสียงท่านอาจารย์พระครูศรีสุตากร พูดขึ้นในทันที
สิ้นเสียงท่านพระครูศรีสุตากร ผมรีบคลานเข้าไปกราบแทบเท้าท่านอาจารย์บุญเลิศ อีกเป็นครั้งที่ ๒ ด้วยความตื้นตันใจ ผมเงยมองหน้าท่านอย่างถี่ถ้วนใหม่อีกรอบ ใช่ท่านอาจารย์จริง ๆ ด้วยวัยชรา ๗๐ กว่าปีแล้ว ใบหน้าท่านเปลี่ยนไปมาก ท่านเล่าให้ฟัง ที่ผ่านมาท่านประสบโรคร้าย ญาติโยมเตรียมศาลากันแล้ว แต่รอดมาได้ราวปาฏิหาริย์ อยู่มาได้หลายปี
ย้อนไปถึงเวลาแห่งความทุกข์ยากลำบาก ในการสร้างวัดมหาสวัสดิ์นาคพุฒาราม สร้างสถาบันบาฬีศึกษาพุทธโฆส ช่วงปี ๒๕๓๓ – ๒๕๓๗ ตลอด ๕ ปี เหนื่อยล้า อ่อนแรง ล้มลุกคลุกคลาน กับ พระศรีสุทธิพงศ์ (สมเด็จพระพุทธชินวงศ์) ๑ ในพระเถระที่คอยอุ้มชู พาญาติโยมมาอุปถัมภ์ มาสนับสนุนข้าวปลาอาหาร ช่วยเลี้ยงพระและสามเณร คือ ท่านอาจารย์บุญเลิศ วัดเกาะแรต บางเลน เมื่อเวลาผมเหนื่อยล้ามาก ๆ ผมก็ไปนอนศาลาไม้หลังใหญ่วัดเกาะแรต ท่านเป็นพระมหาเถระมีเมตตา ทรงศีลธรรม เป็นที่เลื่อมใสศรัทธา ชาวบ้านเกาะแรต ท่านมีปกติพูดน้อย ทำมาก
บัดนี้ หลวงพ่อพระครูปฐมสิริปุญญากร (พระอาจารย์บุญเลิศ) เพ็ชรรอด วัดเกาะแรต แม้ท่านจะมีอายุมาก เดินลำบากด้วยภาวะแห่งโรคภัยไข้เจ็บ ท่านยังมีเมตตาเดินทางมาสนับสนุนผมอีกครั้ง ท่านบอกว่า “… ท่านพระครู ฯ วัดกลางบางพระ ชวนมาที่นี่ ชวนมาดูงานโยมเวทย์ ในใจก็ภาวนาว่า โยมเวทย์ที่นี่ ขอให้เป็นคนเดียวกับสามเณรเวทย์ วัดมหาสวัสดิ์ที่ฉันรู้จัก…”
ประโยคสุดท้าย ท่านมองผมด้วยเมตตา พร้อมทั้งพูดว่า “… กินนอนที่นี่เลย ใครดูแลครอบครัว ลูกภรรยา อยู่กันอย่างไร …? ท่านพูดเตือนสติผม เมื่อยามแก่เฒ่า เจ็บป่วยไข้ คนที่จะดูแลเราได้ มีเพียงภรรยาและลูกเราเท่านั้น ขอให้รักษาสุขภาพด้วยนะ อย่าประมาท
ก่อนขึ้นรถกลับ หลวงพ่อ ได้หยิบปัจจัยอุปถัมภ์โครงการ ๑๐,๐๐๐ บาท (หนึ่งหมื่นบาทถ้วน) พร้อมทั้งมอบปัจจัยให้เป็นทุนการศึกษาศากยบุตรสามเณรสีหะ ทุกรูป
พระดี ปฏิปทาน่าเลื่อมใส
มาร่วมอธิษฐานแผ่เมตตาแล้ว
กราบสาธุ สาธุ ในเมตตาครับ
